همانطور که نظرات دونالد ترامپ در زمینه سیاست، اقتصاد و فرهنگ، آدم را به تعجب وامیدارد، اظهارات او در ارتباط با کشاورزی، محیط زیست و غذا نیز به همان اندازه عجیب، متناقض و بعضا گنگ و نامفهوم است... خبرگزاری کشاورزی ایران(ایانا) پس از انتشار گزارشی از دیدگاه های هیلاری کلینتون دیگر نامزد این دوره ریاست جمهوری آمریکا، نگاهی انداخته است به نقطه نظرات ترامپ در این حوزه. اگرچه دیدگاه های او در این بخش هم مانند سایر موارد خالی از شگفتی نیست...
بهعنوان مثال، ترامپ در حساب توییتر خود درباره حقوق حیوانات با مثال زدن یک شرکت برگزارکننده سیرک (Ringling brothers) اینچنین اظهار نظر کرده که "اگر مسئولان این شرکت، تصمیم به بازنشسته کردن فیلها گرفتهاند و دیگر نمیخواهند از این حیوانات استفاده کنند، شاید دلیل اصلی آن، کاهش هزینهها و مخارج سیرک باشد، نه دفاع از حقوق حیوانات؛ به هر ترتیب، من دیگر به دیدن نمایش آنها نمیروم!"
این نامزد ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا، اظهار نظرهای عجیبتری درباره تغییرات اقلیمی دارد که شنونده را به خندیدن مجبور میکند. ضمن اینکه تا به حال، راجع به مقولههای دیگر محیط زیست، به این صراحت صحبت نکرده است. او معتقد است که تغییرات آب و هوایی، حربه و فریبی بیش نیست و آنهایی که دم از گرم شدن کره زمین میزنند، تنها به دنبال افزایش مالیاتها هستند! این در حالی است که در سال ۲۰۱۳ او با طرح شکایتی، از ساخت توربینهای بادی در اسکاتلند که میتوانست نیروی برق ۶۵ هزار خانه را تامین کند، جلوگیری کرد؛ آن هم تنها با این توجیه که توربینهای مذکور، به منظره زمین گلفی که قرار بود توسط وی ساخته شود، آسیب خواهد زد.
شاید آنجا که ابعاد رفتاری و شخصیتی ترامپ، با کشاورزی و محیط زیست گره میخورد، پر از اتفاقاتی باشد که نتوان مثال دیگری در دنیای واقعی برای آن یافت. او در یادداشتی که به طرفداری از "میت رامنی" در سال ۲۰۱۲ به "واشنگتن تایمز" ارسال کرد، باراک اوباما را در مضان اتهام قرار داد و وی را اضافه کننده بیرحم مالیاتهای پنهان از محیط زیست در ایالات متحده خواند. بهطوریکه از نظر ترامپ، مالیاتهای پنهانی که در زمینه محیط زیست در این چند سال اخذ شده، بزرگتر از درآمدهای داخلی است که سالانه از شرکتها و تشکلهای خصوصی جمعآوری میشود.
نامزد غیرقابل پیشبینی این دوره ریاست جمهوری آمریکا، در کتاب خود به نام "آمریکایی که لایق شماست" سال ۲۰۰۰ نوشته: "همه ما (آمریکاییها) فکر میکنیم که رسیدن به رؤیاها و آرزوهای ما بسیار آسان و قابل دسترس است، اما باید قبول کرد که محقق شدن آنها بدون پایداری و مراقبت از محیط زیست، امکانپذیر نخواهد بود. اتفاقاً نیروهایی که قرار است این کار را انجام دهند قدرتهای خارجی نیستند، بلکه مردمی هستند که روابط درست را بین اجتماع و بخش خصوصی نمیشناسند. به عبارت دیگر، بهترین عکسالعمل جهت به ثمر رسیدن رویاهای آمریکایی، رسیدگی موشکافانه به مشکلات و نواقص دولتی است، اما مطمئناً یکی از کارها محدود کردن بخش دولتی و کمتر شدن مسئولیتهای آن خواهد بود."
ترامپ اگرچه کمتر در زمینه هزینهها یا سیاستهای کشاورزی وارد جزئیات میشود، اما در سفر چند روزهاش در آوریل ۲۰۱۵ به وجود بحرانهای متعدد در زمینهای کشاورزی اشاره کرد. او معتقد است که "جان دیر" (شرکت بزرگ سازنده تجهیزات کشاورزی و موتورهای دیزل و... در آمریکا) میتواند با محصولاتی که تولید میکند، این بحران را حل کرده و بسیاری از مشکلات را از میان بردارد. او صراحتا اعلام میکند که یکی از طرفداران جان دیر است! (البته معلوم نیست تبلیغ ترامپ در ارتباط با این شرکت، چه هدف یا انگیزهای را دنبال میکرده است؟!) به هر حال، نیاز به ایجاد شغل و افزایش صادرات، دو مقولهای است که ترامپ، به آن اشاره میکند و میگوید: "ما محصولاتمان را به کشورهای مختلفی میفرستیم، اما آنها برای این تولیدات، مالیاتهای جهنمی میبندند. دلیل آن را هم میتوان در ناکارآمدی و بیتجربگی افرادی جستوجو کرد که در راس کار قرار دارند."
ترامپ در کتاب "زمانی برای دشواری" نوشته: "برنامههای غذایی که برای خانوادهها طراحی میشود، اغلب بهصورت موقت و زودگذر است و با نیازهای متغیر آنها سازگاری ندارد. هرچند ۹۶ درصد سرپرستان خانوادههای فقیر آمریکایی معتقدند که کودکان آنها حتی یک روز هم طعم گرسنگی را نچشیدهاند، اما نیمی از آنها افرادی هستند که برای یک دهه تحت پوشش بیمه بیکاری بوده و از دولت کمک میگیرند. چنین آماری بهطور واضح نشان میدهد که باید یک فکر اساسی برای بیکاری کرد."
در عرصه تجارت محصولات کشاورزی، ترامپ را باید نامزدی تلقی کرد که از یک طرف خود را نماینده حزب جمهوریخواه معرفی میکند و از سویی دیگر، انگارههای او به شدت چپگرایانه و به نوعی مارکسیستی است. این در حالی است که حزب جمهوریخواه، سالیان سال به عنوان یکی از حامیان اصلی اقتصاد آزاد و لیبرالی شناخته شده و باز شدن مرزها برای تجارت، یکی از اهداف بلند آن به شمار میرفت. حال این پارادوکس در فردی به نام دونالد ترامپ -بهویژه آنجا که در ارتباط با تجارت محصولات کشاورزی اظهار نظر میکند- تجمیع شده است. او بهعنوان مخالف سرسخت مشارکت با سرتاسر کشورهای حاشیه اقیانوس آرام شناخته میشود. به طوری که این مشارکتها را معاملات افتضاح میخواند و خواستار لغو قراردادهای آزاد در آمریکای شمالی است.
البته منتقدان ترامپ در واکنش به مواضع او در بخش کشاورزی و محیط زیست از ترسیم کارکاکتر او در نقش یک کشاورز آوازه خوان تا زارع دریغ نکرده اند
در تاریخ می ۲۰۱۵ ترامپ در دیلیکالر بیانیهای صادر کرد که در آن گفته بود: "هنوز هم سیاستمداران آمریکایی اجازه میدهند که کمتوجهی کشورهایی مانند چین و ژاپن نسبت به آمریکا به واسطه تجارت محصولاتی که بین آنها و ما صورت میگیرد، روز به روز بیشتر شود. اگر ارزش پول ما تنزل پیدا میکند، تقصیر آنهاست زیرا این کشورها از موافقتهای تجارت کشاورزی و دیگر صنایع ما بهره گرفته و نه تنها به اقتصاد آمریکا ضربه میزنند، بلکه بیکاری شهروندان نیز به گردن آنهاست. در این میان، مردان سیاسی ما فقط حرف میزنند و هیچ عملی در آنها دیده نمیشود. این پیام من به دنیاست: مجلس ما باید قانونی را به تصویب برساند که مطابق آن، کشورهایی مثل چین و ژاپن به خاطر افت ارزش دلار آمریکا جوابگو باشند. آری، نتیجه تقلب با کشوری مثل آمریکا این است."
البته در موردی نظیر آنچه در این تصویر برداری هوایی در ایالت اوهایو مشهود است، کشاورز مخالف ترامپ انزجار جامعه کشاورزی از او را با ترسیم این پیام روی مزرعه نشان داده است
در همین راستا ترامپ، در سخرانی رادیویی خود در سال ۲۰۱۵ به مجلس توصیه کرد که ترمز توسعه تجاری را بکشد. او گفت: "من این درس را به خوبی یاد گرفتهام که تجارت بد، عواقب بسیار بدتری از تجارت نکردن دارد. همین معاملات مضر را میتوان در تجارت اوباما با سرتاسر کشورهای حاشیه اقیانوس آرام مشاهده کرد. معاملاتی که نمیتوان در آن هیچ نقطه مثبتی را برای مردم آمریکا دید. این عین دیوانگی است که کنگره، روزبهروز قدرت اوباما در اجرای این سیاستهای غلط را بیشتر کند."
در عین حال هستند کشاورزانی هم که حال یا به دلیل تعلق به گرایش های جمهوری خواهی و یا احساس تعلق به دیدگاه های ترامپ از او حمایت می کنند
البته وی در آوریل ۲۰۱۵ نیز پیامی را در توییتر خود با همین مظمون مخابره کرد که در آن، چین و ژاپن را مقصر اصلی کاهش ارزش پولی آمریکا میدانست و معتقد بود که باید تجارت محصولات کشاورزی و تولیدات صنعتی را با این کشورها محدود کرد. او تا جایی پیش رفت که گفت: "محصولات چینی کیفیت بسیار پایینی دارند و به همین دلیل علیه این کشور به WTO اقامه دعوا میکند."